6 نکته در مورد نحوه صحبت در مورد از دست دادن نوزاد و حمایت از والدین عزادار :

ممکن است سخت باشد که بدانیم به کسی که در غم از دست دادن یک نوزاد غمگین است چه بگوییم، اما این حیاتی است که ما تلاش کنیم. در اینجا، نکاتی را برای یافتن کلمات مناسب ارائه می دهیم

در بریتانیا از هر چهار بارداری یک مورد به سقط جنین ختم می شود و از هر 250 نوزاد هر سال یک نوزاد مرده به دنیا می آید. و با این حال، این تجربه ای است که اغلب پنهان می شود و موضوعی است که بسیاری از مردم تلاش می کنند آشکارا در مورد آن صحبت کنند.

سامانتا فیلیس، ماما و مشاور، می‌گوید: «به عنوان یک جامعه، ما معمولاً از صحبت در مورد از دست دادن نوزاد و سقط جنین بسیار ناراحت هستیم، احتمالاً به این دلیل که این احساس بسیار اشتباه است که نوزادان باید بمیرند.

ما همچنین کلمه ای برای والدین عزادار به زبان انگلیسی نداریم، با این حال کلمه ای برای از دست دادن همسر (بیوه/بیوه) و از دست دادن والدین خود (یتیم) داریم. این ممکن است ناراحتی ما را در مورد اعتراف به از دست دادن یک کودک تقویت کند.

با در نظر گرفتن این موضوع، بسیار حیاتی است که از این واقعیت دشوار پنهان نمانیم، و گام برداریم تا در کنار عزیزانی که نوزادانشان فوت کرده اند باشیم. در اینجا، سامانتا نکاتی را برای یافتن کلمات مناسب ارائه می دهد.

1. بپرسید که والدین چه احساسی نسبت به نوزاد دارند

سامانتا می‌گوید: «وقتی نوزادی می‌میرد، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که پرسیدن در مورد نوزاد و احساس والدین به نوعی باعث ناراحتی والدین می‌شود.»

البته، واقعیت این است که والدین از قبل به کودک فکر می‌کنند و سامانتا خاطرنشان می‌کند که تلاش برای ادامه دادن طبق معمول و صحبت نکردن در مورد کودک، مسیر بالقوه مضرتر است. او می‌افزاید که والدین نیز احتمالاً از دانستن اینکه شما فردی هستید که می‌توانند با او در مورد از دست دادن خود صحبت کنند، احساس آرامش می‌کنند، بدون اینکه فشاری برای ادامه صحبت‌های کوچک داشته باشند.

2. از نام کودک خود استفاده کنید

سامانتا توضیح می‌دهد: «بسیاری از والدینی که نوزادشان فوت کرده، خاطرات کمی با نوزادشان دارند، اما تنها چیزی که خواهند داشت، نامی است که برایشان انتخاب کرده‌اند. گفتن نام نوزادشان این اذعان را تقویت می‌کند که فرزندشان واقعی بوده و عضو مهمی از خانواده و داستان خانواده‌شان است.

شما نباید سعی کنید از فقدان گذشته نگاه کنید – این باعث کوچکتر یا کمتر دردناک نمی شود و فقط والدین را با غم و اندوهشان منزوی می کند.

3. ارائه پشتیبانی عملی

وقتی صحبت از ارائه پشتیبانی عملی به میان می آید، نکته کلیدی این است که پیشگام باشید. نظراتی مانند «اگر به چیزی نیاز دارید به من اطلاع دهید» حسن نیت است، اما ارائه کمک در مورد موارد خاص به این معنی است که بار درخواست از شخصی که به کمک نیاز دارد را بر دوش می‌کشید.

پیشنهاد درست کردن وعده‌های غذایی یا هماهنگ کردن غذای شام (takethemameal.com یک وب‌سایت مفید است). پیشنهاد کن لباس‌های شسته‌شده یا مغازه بخری،» سامانتا پیشنهاد می‌کند. «اگر بچه‌های دیگری در اطراف هستند، پیشنهاد دهید که مدرسه را اداره کنند، یا بچه‌ها را برای یک روز بیرون ببرید. همچنین حواستان به خواهر و برادرها باشد و بسته به سن آنها، کسی باشید که خواهر و برادر نوزاد می توانند به او بیایند، زیرا گاهی اوقات ممکن است غمگین شوند، اما زبانی برای بیان آن ندارند.”

4. یک فضای امن فراهم کنید

سامانتا می‌گوید: «والدین در روزهای اولیه پس از مرگ نوزاد، احساسات متفاوتی را تجربه خواهند کرد. آنها احتمالاً احساس غم و اندوه، خشم، گناه و ترس شدید خواهند کرد. اگر نوزادی در دوران بارداری مرده باشد، والدین ممکن است نسبت به تولد بسیار نگران و نگران باشند. با تصدیق این احساسات و یادآوری به والدین متخصصانی وجود دارند که می توانند اطمینان دهند و توصیه هایی را ارائه دهند، می توانید به تأیید و حمایت از این احساسات کمک کنید.

5. همیشه نمی دانید چه بگویید

سامانتا می‌گوید: «و این اشکالی ندارد. “از دست دادن یک نوزاد ویرانگر است و برای همیشه ساختار یک خانواده را تغییر می دهد. گاهی اوقات حرفی نیست که باید گفته شود. شما نیازی به “رفع” وضعیت ندارید، و هیچ چیز قابل رفع نیست.”

گاهی اوقات، تلاش برای یافتن کلمات مناسب چیزی است که ما را از گفتن هیچ چیزی باز می‌دارد، بنابراین رها کردن این فشار و رهبری با دلسوزی و اصالت به ما اجازه می‌دهد که همچنان در آنجا باشیم، حتی زمانی که در جستجوی کلمات هستیم.

سامانتا می‌افزاید: «اعتراف به والدین که «نمی‌دانم چه بگویم» در نوع خود حمایت‌کننده است.

6. مراقب سلامت روان خود باشید

همانطور که همیشه هنگام حضور در کنار دیگران صادق است، مهم است که به سلامتی خود نیز توجه داشته باشید.

سامانتا می‌گوید: «اگر به اندازه‌ای به خانواده‌ای نزدیک هستید که با غم و اندوه آن‌ها را حمایت می‌کنید، احتمالاً خودتان غم از دست دادن نوزاد را دارید. «شبکه پشتیبانی خود را پیدا کنید و با دوستانی که به خانواده مرتبط نیستند صحبت کنید که می توانند شانه ای برای گریه کردن برای شما فراهم کنند. ممکن است کلیشه ای به نظر برسد، اما این درست است که نمی توانید از یک فنجان خالی بریزید.»